Zadanie 5

Kolejnym zadaniem w naszym projekcie było nakręcenie krótkiego filmiku po niemiecku, jest to też nasze pierwsze zadanie w grupach, ze mną pracuje Maja G., Patrycja i Kuba H. Największą trudność sprawiło mi prawidłowe, a w każdym razie mniej więcej poprawne, przeczytanie tekstu, niemiecki to z całą pewnością nie mój język.
Scenariusz napisaliśmy razem, a nagrywaliśmy na zmianę, krótkie filmiki w całość zmontowała Majka, a imiona oczywiście wymyśliłam ja :D 

***

***

– Guten Tag, wie kann ich Ihnen dienen?

– Suchen Mit Diana... Neu Lampen in Zimmer.

– Mrs. vorschlagen supermodernes, einzigartiges Lampe.

– Was Glauben Sie, Sonnenschein ?

– Fuuuuuu Willst rosa!

– Leider Wir haben nicht den Verkauf von solchen Modellen.

– Mom, aber schon mis bitte kaufen Sie von mir.

– Fur Sicher, dass Sie gehen wollen?

– Ja ich mag.

– So lassen Sie zur Kasse gehen.

– Tochter Geben Sie  Ihnen zu tragen, um den Preis zu sehen.

– Nun Mommy

– Bar kosten 20 euro.

– Sehr Bitte.

– Brutus Wir konnen auf den Verkauf von schwarzen Kommode?

– Leider nicht, aber auf Lager.

– Konnte Sie mir helfen?

– Sicher lassen Sie uns nur an Kunden zu besuchen.

– Nun warten.

– Danke zu kommen Sie bald wieder.

– Um Ansehen. 

***

– Dzień dobry w czym mogę służyć?

– Szukamy z Dianą nowej lampy do pokoju

– Proponuje pani super nowoczesną, niepowtarzalną lampę

– Co sądzisz słoneczko?

– Fuuuuuu chce różową!

– Niestety nie mamy w sprzedaży takich modeli.

– Mamo, ale fajny miś, proszę kup mi go.

– Na pewno go chcesz?

– Tak bardzo mi się podoba

– Więc chodźmy do kasy.

– Córciu daj panu misia żeby zobaczył cenę.

– Dobrze mamusiu.

– Miś kosztuje 20 euro

– Bardzo proszę

– Brutus mamy w sprzedaży czarne komody?

– Niestety nie, ale  sprawdź w magazynie

– Mógłbyś mi pomóc?

– Jasne chodźmy tylko obsłużę klientki.

– Dobrze zaczekam

– Dziękuję zapraszam ponownie
– Do widzenia

ARS BENE MORIENDI

Ars bene moriendi, czyli sztuka dobrego umierania na podstawie fragmentu "Pieśni o Rolandzie" - przekład intersemiotyczny.

Zadanie 4

Jak Zawisza do matki nie dojechał

 - Jestem Zawisza Czarny, prowadź mnie do Maćka i Zbyszka, przybywam z ważną nowiną. - Ci ludzie są tacy irytujący, przecież widać, że ja to ja i nikt inny, nie trzeba zadawać takich banalnych pytań. 

 Chłop zawołał jakiegoś chłopaczka i kazał zaprowadzić mnie do Zgorzelic, tylko po co?

 - Ja do rycerzy z Bogdańca, nie do Zycha.

 - Pan Maćko udał się z samego rana, by odwiedzić panienkę Zychównę, a pan Zbyszko pojechał za nim dwie godziny temu i jeszcze nie wrócili, więc może szlachetny pan zaczekać we dworze do ich powrotu albo udać się do nich.

 No tak, zachciało im się sąsiedzkich odwiedzin, a ja teraz będzie za nimi jeździł, kiedy śpieszę się do domu, ale lepsze to, niż siedzenie samemu w Bogdańcu...

 - Więc którędy do dworu w Zgorzelicach?

 - Antek zaprowadzi szlachetnego pana. Antek, pokaż drogę do Zgorzelic, ale wracaj od razu, bo jeszcze pracy nie skończyłeś.

 Tak więc kiedy pachołek przyprowadził mnie do dworu szybko wrócił na pole, mrucząc uprzednio jakieś pożegnanie. Jak oni mogą pozwalać chłopom na takie zachowanie? Całkowity brak szacunku! Uraził moją rycerską dumę.

 - Czyż to nie Zawisza z Garbowa? Witamy, cóż cię tu sprowadza? - Nawet nie zauważyłem kiedy przed domem zjawił się Maćko w towarzystwie Jagienki, wyglądała tak pięknie, jak zapamiętałem, może nawet jeszcze ładniej, niż kiedy widziałem ją ostatnio. Przywitałem się z rycerzem podając mu dłoń, a następnie klęknąłem na jedno kolano i pocałowałem dziewczynę w rękę, na co ta nieznacznie się zaczerwieniła i szybko cofnęła dłoń. Szkoda.

 - Zawisza Czarny z Garbowa.         

 - Jagienka, pójdę przygotować kolację. - I znikła za drzwiami. Maćko wspominał kiedyś, że chciałby jej dla bratanka, ale jak widać jego plan nie wszedł jeszcze w życie, raczej wątpię czy jeszcze wejdzie, mam nadzieję, że nie. Z rozmyślań wyrwało mnie ponowne pytanie rycerza.

 - Co cię tu sprowadza?

 - Przyjechałem na prośbę księżnej, w drodze do mojej chorej matki, prosiła, by sprawdzić co u was i czy nie trzeba pomóc jakoś?

 - U nas źle, ale pomóc się nie da.

 - Jak się nie da, zawsze się da.

 - Na Zbyszka nic nie pomoże. Uparł się, że tylko Jurandównę kochał i nikogo więcej.

 - Ale cóż on wymyślił, że aż tak cię zdenerwował?

 - Bo zamiast z Jagną się do ślubu szykować, to do klasztoru wstąpi! Dzisiaj ostatni dzień i tylko patrzeć jak przepadnie. - Czyli Zychówna sama zostanie? A jednak czasem i ja mam szczęście.

 - I tak po prostu wyjeżdża? 

 - Nie po prostu, parę miesięcy się namyślał i nadzieję jej dawał. - Prychnął Maćko, widać było, że się na bratanku zawiódł.

 - No to mu trochę czasu zajęła ta decyzja, ale jak panienka na to zareagowała?

 - Rozmawiać przestała, nie uśmiecha się i tylko płacze po kątach, jak myśli, że nikt nie patrzy.

 - A on wie? Może gdyby wiedział... - Musiałem się upewnić, że Zbyszko nie wróci i, że mogę spokojnie się Jagienką zaopiekować.

 - Wie, ale mówi, że sama sobie poradzi.

 - A gdzie jest teraz?

 - Zbyszko? Był tutaj, ale z nami nie wyszedł. Wejdźmy do środka, pewnie siedzi gdzieś w kącie. - Poszedłem za Maćkiem do domu, podobał mi się wystrój, chętnie bym tu został, do matki pojadę potem.

***

 I został, do śmierci, ale zanim na zmarcie się brał, to Jagienkę poślubił, trójkę dzieci odchował i wnuków doczekał.

Zadanie 2

Po problemach technicznych udało mi się w końcu dodać  foniks na bloga, przygotowałam go razem z Mają B.

Najtrudniejsze, w każdym razie dla mnie, okazało się, wbrew pozorom, wymyślenie, jakie wydarzenie przedstawimy. Miałyśmy wiele pomysłów, ale żaden z nich nie wydawał się dostatecznie dobry, w końcu zdecydowałyśmy się na ślub Danusi i Zbyszka. Następnie pozostało przygotować obrazki… zaczęłyśmy w programie Paint, ale zajmowało to stanowczo za dużo czasu, a rezultat z pewnością nie był zadowalający. Właśnie dlatego postanowiłyśmy ulepić figurki z plasteliny, byłyśmy dużo bardziej zadowolone z efektów. W przygotowywaniu najbardziej podobała mi się praca w programie Windows Movie Maker, co prawda, używałam go po raz pierwszy, ale szybko nauczyłam się z niego korzystać i wydaje mi się, że wyszło dość dobrze.

Zadanie 3

Kolejne zadanie polegało na wykonaniu chmur wyrazowych - z rzeczownikami dotyczącymi szkoły, z przymiotnikami określającymi cechy mojej przyjaciółki i z czasownikami określającymi moje aktywności. Największy problem miałam z trzecią chmurą, bo nie jestem pewna czy dobrze zrozumiałam polecenie, użyłam w niej czynności, które wykonuję najczęściej, mam nadzieję, że jest to chociaż w małym stopniu prawidłowe, ale jeśli jest źle, chętnie poprawię.

Słowa użyte przeze mnie w tej chmurze:

Lehler  - nauczyciel
Tafel - tablica
Buch - książka
Heft - zeszyt
Stunde - lekcja
Schüler - uczeń

Schule - szkoła

Klasse - klasa
Bewertung - ocena

Polnisch - język polski

Deutsch - język niemiecki

Sport - wychowanie fizyczne

Informatik - informatyka

Religion - religia

Mathe - matematyka

Biologie - biologia

Physik - fizyka

Geographie - geografia

Geschichte - historia

Art - plastyka

Test - sprawdzian

Layout - przerwa

Lektion - lekcja

Klingelton - dzwonek

Manuell - podręcznik

Quiz - kartkówka

Diktat - dyktando

Übung - ćwiczenia

Direktor - dyrektor

Das Sekretariat - sekretariat

Kolejna przedstawia przymiotniki określające Majkę, chmura ma kształt bomby, ze względy na jej "wybuchowy" charakter :)

liebe - kochana

gesprächig - gadatliwa

stur - uparta

schön - sympatyczna

fröhlich - wesoła

hilfreich - pomocna

ironisch - ironiczna

erfinderisch - pomysłowa

kreative - kreatywna

offene - otwarta

I ostatnia, o mojej aktywności, tutaj wyrazy układają się w słowo JOY, co po angielsku znaczy radość, którą sprawia mi wykonywanie tych czynności... no w każdym razie większość.

Ich lese - czytam
Ich schlafe - śpię

Ich spiele (Gitarre) - gram (na gitarze)

Ich schreibe (One-shots oder Text Nachrichten) - piszę (one-shoty albo smsy)

Ich liege - leżę (mam na myśli odpoczywanie)

Ich gehe (Bummel) - chodzę (na spacer)

Ich lerne - uczę się

Ich rede - rozmawiam

Ich höre (Music) - słucham (muzyki)